-If someone shows you their true colors, don’t try to repaint them-

 

Show your true colors

Hoe zou het zijn als iedereen zijn ware ik zou kunnen laten zien, en kleur zou bekennen?
Als iedereen zou gaan staan voor wie hij is met al zijn of haar ideeën, gewoontes, gekkigheden en verlangens?
Als we bevrijd zouden zijn van overtuigingen, ons verleden, angsten, schaamte, jaloezie en onzekerheden?
Als mensen niet zo vast zouden houden aan hoe iets hoort of hoe iets zou moeten zijn?
En als we met compassie naar elkaar konden kijken? Met liefde? Omdat die ander ook zijn best doet?

Hoe zou het zijn als vrouwen en meisjes elkaar niet zo zouden bekritiseren, maar samen zouden werken? En zo samen grootse dingen zouden neerzetten in de wereld?
Hoe zou het zijn als je zou gaan leven in plaats van overleven? Zou dat niet fijn zijn? Als dat kon?
En hoe fijn zou het dan zijn als je je eigen leven kon leven, en niet dat van een ander?

Hoe zou het zijn als jij verder kon opgroeien vanuit verbinding met jezelf, en daardoor met de ander? En als je kinderen kunnen zijn wie ze echt zijn?
Hoe mooi zou het zijn als we zouden besluiten om niet meer achter de kudde aan te lopen,
als we uit onze hokjes komen en eens naar de kern gaan kijken in plaats van aan symptoombestrijding te blijven doen?

Laten we beginnen. Nu. Met wat we nu hebben, en met wie we nu zijn.
Laat je niet meer temmen. Het is niet belangrijk wat anderen van je denken.
Laat je eigen prachtige kleuren zien.

Je leven is van jou.