Toen ik jong was, was ik een heel vrolijk kind. Ik had fantasie, was graag buiten, schreef liedjes en gedichtjes en had veel vriendjes en vriendinnetjes.
s Nachts in mijn kamer zag ik energieën en dat vond ik heel gewoon. Ze voelden liefdevol en vriendelijk, ze brachten me een bezoek en gingen daarna vanzelf weer weg.
Ik vertelde niemand hierover. Niet omdat ik dacht dat het raar was, maar omdat ik dacht dat iedereen ze zag.
Soms was ik me er ineens heel erg bewust van dat ik “Esther” was. “Ik ben Esther, dacht ik dan. Esther.”
Voor een kind was dit een groot bewustzijnsmoment, het voelde ook alsof ik deel uitmaakte van een groter geheel.
Ik keek naar mezelf in de spiegel en zag mezelf ook echt zoals ik was.
En ik wist toen al: alles is energie, en alles is met elkaar verbonden.
De jaren daarna kwam de wereld bij me binnen.
Door vervelende ervaringen en de soms harde realiteit, kwam ik steeds verder van mezelf af te staan.
Ik ging mezelf klein maken, aanpassen, liet alle dingen vallen waar ik juist zo van hield, en probeerde op wilskracht verder te gaan.
Dat lukte ook. Ik ontwikkelde een enorme wilskracht en doorzettingsvermogen om toch mn diploma te halen,
toch door te gaan, toch te proberen een lieve vriendin, dochter, vrouw en moeder te zijn.
En er waren ook heel veel mooie momenten, jaren en herinneringen.
Na de geboorte van mijn meiden, en twee miskramen tussendoor, een baan met een verschrikkelijke, manipulerende baas etc etc, raakte ik na een aantal jaar overspannen.
Niet slapen, angsten, hyperventilatie, paniekaanvallen en moe moe moe van alles. Moe van de wereld, van de mensen en vooral van mezelf.
Ook daar kwam ik zelf weer uit, mijn motto was geworden: “Ik doe het allemaal wel zelf, ik kan alleen echt op mezelf vertrouwen.”
Mijn hoogsensitiviteit was een ongelooflijke opgave.
Toen ik weer was opgekrabbeld, na een jaar of twee, ben ik veel gaan lezen (deed ik altijd al) en aan mijn persoonlijke ontwikkeling gaan werken
dmv cursussen en opleidingen en tijd en rust voor mezelf.
Ik ging eindelijk werk doen wat ik leuk vond, begon daarnaast ook een eigen praktijk die me veel voldoening brengt, ik ging mijn kinderen beter begrijpen,
de spiritualitiet kwam weer terug in mijn leven, het schrijven dat ik zo graag deed, en de creativiteit.
In 2016 bleek dat ik een groot Vitamine B12 tekort had, met de bijbehorende (groot aantal) klachten.
Later gevolgd door de ziekte van pfeiffer, gordelroos, en krentenbaard, allemaal achter elkaar. Dus weer even pas op de plaats.
Na elke periode van bezinning, verdiep ik me in het waarom van deze periode en kom ik weer een stapje verder.
Ik geloof namelijk niet in toeval, maar wel dat je niet zomaar iets meemaakt, en ook dat ziekte je iets wil vertellen.
Ik voel me stevig op de wereld staan, standvastig. Ik ga nu mijn eigen weg.
Soms loop ik weer even een stukje in de berm, maar ik weet dat het altijd goed komt.
Ik heb mezelf teruggevonden, het jonge meisje, dat alle waarheid al in zich had.
En voel ik me een coach? Nee, ik ben gewoon Esther. Iemand met levenservaring en visie.
Ik help jou om je hoogsensitiviteit in te zetten als kracht. Van opgave naar gave!
Want jullie zijn de mensen van de Nieuwe Tijd en het wordt tijd dat iedereen dat gaat inzien.
Hoewel het leven onvoorspelbaar is, ben ik ervan overtuigd dat je overal van kunt leren en dat het leven echt leuk is.
En jij kunt de wereld nog een stukje mooier maken!
Esther Hensen
KIE coach
Intuïtief coach
HSP-en Nieuwetijdscoach
Bachbloesemtherapeut
Zuid-Beijerland (Zuid-Holland)
