Dit boek kreeg ik met Kerst. Ik had het ergens voorbij zien komen toen het thema “Hoe ervaar ik meer vrijheid in alles wat ik doe” blijkbaar een terugkerend iets was in mijn leven.
Ik had een handlezing gedaan en ook nog ergens een reading gekregen en het frappante was, dat ze allebei als eerste zeiden dat ze “het niet vaak zo duidelijk zagen, maar dat vrij zijn wel echt mijn thema is”. En dat raakte me recht in mijn hart omdat ik wist dat het waar was. Ik werd er gewoon emotioneel van.
Aangezien ik me juist niet echt vrij voelde, besloot ik er op dat moment aan te gaan werken om weer vrij te worden, zoals ik dus blijkbaar bedoeld was. En toen kwam dit boek voorbij.
Geloof me nou maar, mensen, toeval bestaat niet.
Het voorwoord van het boek, over een gekooid jachtluipaard, vloog meteen mijn hart in. Wat prachtig omschreven en precies, echt precies wat ik vaak voel! Dus ja, ik kon niks anders dan verder lezen.
Het boek “Ongetemd leven” van Glennon Doyle, is wel een verhaal, maar bestaat uit niet al te lange hoofdstukken waardoor je steeds denkt, o, nog eentje kan wel.
En nog één en nog één.
Dat.
Waardoor je dus langer leest dan je bedoeling was.
Het boek bestaat uit anekdotes, gesprekken en verhalen van de schrijfster en haar kinderen zelf, en soms van een vriendin, waarin ze beschrijft hoe ze opvoedt, hoe ze met haar kinderen praat, wat er in haar hoofd omgaat (ook bv haar depressie) en hoe haar weg naar vrijheid loopt.
Ze beschrijft ook haar bijzondere liefdesrelaties en beslissingen, die soms best rigoreus zijn. Maar ze kiest met haar hart en niet met haar hoofd. Het is kwetsbaar, maar tegelijkertijd, of misschien wel juist daardoor, heel krachtig geschreven.
Ik vind het wel echt een vrouwenboek.
Ken je dat, dat je helemaal in een flow van inzichten kan zitten? Dat had ik bij dit boek toen ik het las. Bij elk hoofstuk vielen er bij mij kwartjes. Later dacht ik, eigenlijk denk ik zelf ook al zo. Maar Glennon kan beschrijven waar jij zelf nooit de woorden voor vindt.
Dit boek motiveerde me om nu echt mijn eigen pad te gaan volgen, verwachtingen van anderen los te gaan laten, en te gaan doen waarvoor ik op Aarde gekomen ben.
Ik kreeg hoop voor de toekomst. En voor mezelf: je kunt het altijd, welke leeftijd je ook hebt, anders gaan doen.